پرینتر سه بعدی را می توان در بسیاری از جنبه های مربوط به فرهنگ استفاده کرد. به عنوان مثال، ما قبلاً مزایای این فناوری پیشرفته برای حفاظت از موزه ها را دیده ایم. علاوه بر این، در حالی که چاپ سه بعدی می تواند یک مزیت بزرگ برای معماری باشد، می تواند راه حل ایده آلی برای بازسازی معماری نیز باشد. بیایید ببینیم چگونه می توان از اسکن سه بعدی و پرینتر سه بعدی برای بناهای باستانی تخریب شده استفاده کرد. یک بنای تاریخی بزرگ چگونه می تواند از فناوری هایی مانند چاپ سه بعدی بهره مند شود؟
اسکن سه بعدی برای حفاظت از فرهنگ و هنر
اسکن سه بعدی راه خوبی برای پشتیبان گیری از داده ها است. در واقع، برخی از بناها، آثار باستانی یا اشیاء بسیار شکننده را می توان با این فناوری سه بعدی نجات داد. تصویر آنها را می توان به صورت سه بعدی ثبت کرد.
بیشتر بخوانید : رزین پرینتر سه بعدی
تمام داده‌های جمع‌آوری‌شده را می‌توان برای ایجاد موزه‌ها یا آرشیوهای دیجیتال و همچنین برای تجسم مصنوعات یا چاپ سه بعدی کپی‌های کامل استفاده کرد. علاوه بر این، محققان می‌توانند آنها را در صورتی که نسخه‌های اصلی، شکننده هستند، تجزیه و تحلیل کنند. بنابراین اسکن سه بعدی به دست آوردن اطلاعات واقعی و دقیق در مورد یک شی، یک بنای تاریخی یا حتی یک شخص را ممکن می سازد. به این ترتیب پرینتر سه بعدی برای بناهای باستانی بهترین کاربرد را خواهد داشت.
با اسکن سه بعدی می توان از فرهنگ و هنر محافظت کرد.
نحوه استفاده از پرینت سه بعدی برای بازسازی
پرینتر سه بعدی برای بناهای باستانی در نظر گرفته شده است تا جزئی ترین نقاط بنا را نیز به تصویر بکشد. البته دستور عمل کار با این پرنتر بسیار مهم است. شما باید تخصص لازم جهت کار با این دستگاه را بلد باشید تا بتوانید به نتایج مطلوبی برسید. اسکن سه بعدی تنها تکنیکی نیست که داده ها را روی مصنوعات شکننده یا اشیای گرانبهایی که می توان در موزه پیدا کرد ذخیره کرد. در واقع، چاپ سه بعدی می تواند برای بازتولید اشیاء عتیقه و آثار هنری استفاده شود و می تواند بسیار مفیدتر از آنچه فکر می کنید مفید باشد. اجازه دهید آن را برای شما توضیح دهیم.
بیشتر بخوانید : پرینتر سه بعدی رزینی
از پرینت می توان برای بازسازی اشیایی با جزئیات بسیار زیاد استفاده کرد که می تواند در موزه ها به عموم ارائه شود. به این ترتیب، شی واقعی می تواند برای عموم حفظ شود و ارتباط مستقیمی با بازدیدکنندگان موزه نداشته باشد. این دستگاه می تواند به طور موثر برای اجسام بسیار شکننده استفاده شود. در واقع، همانطور که همه ما می دانیم، برخی از بازدیدکنندگان گاهی اوقات وسوسه می شوند که اشیاء موجود در موزه را لمس کنند، اما با نسخه های چاپ شده سه بعدی، نیازی به گذاشتن این تابلوهای “دست نزن” در همه جا وجود ندارد، و حتی ممکن است به همان اندازه که می خواهند کنجکاو باشند. ، اشیاء را در دست می گیرند. ما می توانیم آن را به عنوان راهی جدید برای توسعه تعامل، بازنگری در کل تجربه موزه از طریق فناوری های جدید ببینیم.
